بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحيم‌
 اين عيد شريف را، ميلاد مسعود را، روز شادى و فرح و طراوت دلهاى شيعيان را در طول تاريخ، به همه‌ى شما عزيزان، برادران، خواهران، بلبلان باغ مدحت آل پيغمبر، و ثناگستران برترين و بهترين خلايق عالَم و آدم تبريك عرض ميكنم. اميدواريم خداوند متعال از همه‌ى شما عزيزانى كه برنامه اجرا كرديد - خوانندگان، سرايندگان، اجرا كنندگان و مجموعه‌ى شما عزيزان -  اين توسل را به بهترين وجهى قبول بفرمايد.  بنده‌ى حقير، خدا را سپاسگزارم كه توفيق مرحمت كرده است؛ شايد حدود سى سال يا بيشتر است كه ما اين توسل را در اين روز داريم و بحمداللّه رونق و شكوه و معنويت و رشد مفاهيم و معانى را انسان  در پيشرفت سالها مشاهده ميكند. امسال برنامه‌اى كه اجرا كرديد، بسيار خوب بود؛ هم از لحاظ محتوا، هم از لحاظ قالب؛ شعرها خوب بود، اجراها و خواندنها خيلى خوب بود. ان‌شاءاللّه كه شما دوستان و عزيزان روزبه‌روز در جهت معرفت‌افزائى و نورپراكنى در فضاى ذهنى جامعه، موفق‌تر باشيد.

منبع:www.khamenei.ir

دولت اسلام
اقبال بزرگى كه شما جوانان آورده‌ايد اين است كه در دوره‌ى حاكميت اسلام هستيد. بعضى در اين دوره متولد شده‌ايد و بعضى در اين دوره، جوانى‌تان را گذرانده‌ايد و اين، اقبال بسيار بزرگى است.
خوشا به حالتان! كمااين‌كه، حضرت امام حسين عليه‌السلام، در «دعاى عرفه» خدا را شكر مى‌كند كه در دولت كفر به دنيا نيامده است. (چون ايشان در دولت پيغمبر به دنيا آمدند.) آرى! اين قضيه آن‌قدر عظمت دارد كه امام حسين، آن هم در دعاى عرفه خدا را شكر مى‌كند كه او را در دولت كفر به دنيا نياورده و در دولت اسلام به دنيا آورده است.
15/11/1379
توجه به ترجمه‌ی ادعیه
من به جوانها قويا توصيه ميكنم كه به ترجمه‌ى اين دعاها توجه كنند.
اين دعاهاى عرفه و ابى‌حمزه، پر از معارف است.
نماز جمعه‌ى تهران 21/07/1385
از دست ندهيد...
فردا، روز عرفه است؛ روز دعا و ذكر و تضرع و ابتهال و راز و نياز است؛ بخصوص شما جوان‌ها قدر اين روزهاى بزرگ و اين ساعات باارزش را بدانيد. همين رابطه‌ى با خداست كه سينه‌ها و دل‌ها را منشرح مى‌كند؛ راه را براى انسان باز مى‌كند؛ عزم و اخلاص به انسان مى‌دهد؛ به كارها بركت مى‌بخشد؛ توفيق الهى را بر سر انسان سايه‌گستر مى‌كند و نتيجه‌ى آن، پيشرفت در خط اصيل ارزش‌هاى اسلامى است. اين روزها و اين ساعات باارزش را هرگز از دست ندهيد.
ديدار عمومى مردم قم 19/10/1384
بهترین خواسته‌ها برای انسان
دعاهايى كه از ائمه رسيده است، بهترين دعاهاست. اولا خواسته‌هايى در اين دعاها گنجانده شده است كه به ذهن امثال ماها اصلا خطور نمى‌كند و انسان از زبان ائمه (عليهم‌السلام) آنها را از خدا طلب مى‌كند. در دعاى ابوحمزه و دعاى افتتاح و دعاى عرفه بهترين مطالبات و خواسته‌ها براى انسان مطرح مى‌شود؛ كه اگر انسان اينها را از خدا بخواهد و بگيرد، مى‌تواند براى او سرمايه باشد. ثانيا در اين دعاها مايه‌هاى خشوع و تضرع وجود دارد. مطلب، با زبان و لحن و بيانى ادا شده است كه دل را خاشع و نرم مى‌كند. با عبارات فصيح و بليغ، عشق و شيفتگى و شوق در اين دعاها موج مى‌زند. انسان بايد اين دعاها را قدر بداند و از آنها استفاده كند.
نماز جمعه‌ى تهران، 29/07/1384
تعلیمات ادعیه به مردم
چرا ما مردم را به سطحى‌انديشى و عوام بودن متهم مى‌كنيم؟ چون عواطف جوشان دارند؟ اين از امتيازات مردم ماست؛ به‌خاطر ولايت ائمه‌ى اطهار (عليهم‌السلام) است؛ آنها ما را اين‌طورى بار آورده‌اند؛ هم با تعليماتى كه به ما داده‌اند - اين دعاى عرفه، اين دعاى كميل، اين دعاهاى صحيفه‌ى سجاديه، اين معارف عاطفه‌برانگيز و احساس برانگيز - هم با خاطره‌هاى خودشان. ماجراى شهادت حضرت ابى‌عبدالله، عاشوراى ما، دهه‌ى محرم ما و دهه‌ى فاطميه‌ى ما را ديگر مسلمانها ندارند؛ ما داريم.
ديدار مسؤولان ادارى و اجرايى استان كرمان، 19/02/1384
زمزمه‌ى محبت‌آميز با پروردگار
بعد مى‌رسيم به مسأله‌ى پاكيزه بودن اخلاقى و پاكيزه بودن عملى، كه در سايه‌ى تدين به‌دست مى‌آيد؛ اين هم خودش عالمى است. لذتهايى در زندگى انسان وجود دارد كه قابل توصيف نيست و با هيچ ابزار مادى هم به‌دست نمى‌آيد. لذت انس با خدا، لذت ذكر، لذت لحظه‌يى كه شما احساس مى‌كنيد در حال نماز يا در حال دعاى عرفه يا در حال دعاى كميل داريد با مركز زيبايى‌ها و نيكى‌ها و آفريننده‌ى همه‌ى اينها در خلوت حرف مى‌زنيد - توى جمع هستيد، اما با او احساس خلوت مى‌كنيد - لذت بسيار بالايى است؛ ديرياب و كمياب است؛ اما لذت بسيار عجيبى است. قاعدتا شماها هم اين را تجربه كرده‌ايد. گاهگاهى همه‌ى انسانها اين حالت را تجربه مى‌كنند؛ براى آنها مواردى پيش مى‌آيد و لحظه‌يى، دقيقه‌يى و يا ساعتى اين لذت را احساس مى‌كنند. مشكل ما اين است كه به‌خاطر آلودگى‌ها و گرفتارى‌هاى دوروبرمان نمى‌توانيم آن لحظه را ادامه دهيم؛ اما در آن لحظه اگر زيباترين چيزها را هم بر شما عرضه كنند، ميل و رغبتى نداريد؛ دلتان مى‌خواهد در همان خلوت انس با خدا و تبادل زمزمه‌ى محبت‌آميز با پروردگار وقت خود را بگذرانيد.
ديدار اعضاى جامعه‌ى اسلامى دانشجويان، 15/11/1383
با تقواى خودت مرا خوشبخت كن
بايد به خداى متعال توكل كنيد و تقواى الهى را هم از او بخواهيد. چند روز پيش در دعاى مبارك امام حسين عليه‌السلام در روز عرفه، خوانديد: «اللهم اجعلنى اخشاك كأنى اراك و اسعدنى بتقويك و لا تشقنى بمعصيتك».«و اسعدنى بتقويك»؛ با تقواى خودت مرا خوشوقت و خوشبخت كن. «ولاتشقنى»؛ با معصيت خودت مرا بدبخت نكن. بايد از خدا تقواى الهى را خواست. ان‌شاءالله توجهات و رحمت خداى متعال هم به سمت شما نازل است.
ديدار اعضاى سازمان عقيدتى، سياسى نيروى انتظامى، 07/12/1380

حوادث در گذر زمان

گذر زمان، حوادث را لحظه به لحظه از انسان دورتر مي كند. بعضى از حوادث فراموش مي ‏شوند، لكن بعضى از حوادث نقطه‏ ى عكسند و گذر زمان آنها را ضعيف و كمرنگ نمي ‏كند، بلكه برجسته ‏تر مي ‏كند. يك نمونه‏ ى آن، حادثه‏ ى عاشوراست.(1)

آنهايى كه در جبهه‏ ى دشمن بودند، آن‏قدر مست و آن‏قدر غافل و آن‏قدر از خود بيگانه بودند كه نفهميدند چه اتفاقى افتاد! مستان عالَم، مستان غرور و شهوت و غضب و مستان حيوانيت، نمي ‏فهمند در عالم انسانيت چه دارد اتفاق ميفتد؛ بله، زينب (س) خوب فهميد، سكينه خوب فهميد، آن زنها و دخترهاى مظلوم خوب فهميدند چه اتفاقى افتاد؛ اين مال روز عاشوراست.(2)

اگر حادثه‏ ى كربلا نبود، ما امروز از مبانى و اصول اسلام هم چندان خبرى نمي داشتيم و شايد فقط نامى از اسلام به گوش ما مي خورد.(3)

اين خون مقدس و اين حادثه‏ ى بزرگ، نه فقط كوچك نشد، كمرنگ نشد، ضعيف نشد، بلكه روزبه ‏روز قوي تر و برجسته‏ تر و اثرگذارتر شد؛ اين يك نمونه‏ ى برجسته است.(4)

نقش جناب زين العابدين(ع) و زينب کبري(س) در حفظ حادثه عاشورا

زين‏ العابدين و زينب‏ كبرى مانع شدن از اينكه اين حادثه در صحراى كربلا دفن شود و فراموش شود.(5)

نيم روز عاشورا

عاشورا يك نيمه‏ روز بيشتر نبود؛ تاريخ را تكان داد و متحول كرد. يك حادثه، گاهى به قدرى عميق و حكيمانه و بجا در طول زندگى يك ملت اتفاق ميفتد كه تأثيرات آن براى سالهاى متمادى، گاهى براى قرنهاى متوالى باقى مي ماند.(6)

چرا ماتم و گريه

مي گويند چرا ماتم و گريه و اشك را در بين مردم رواج مي دهيد؟ اين ماتم و اشك براى ماتم و اشك نيست، براى ارزشهاست.(7)

گنجينه بشريت

 آنچه پشت سر اين عزاداريها، بر سر و سينه زدنها، اشك ريختن ها وجود دارد، عزيزترين چيزهائى است كه در گنجينه‏ ى بشريت ممكن است وجود داشته باشد.(8)

نام و ياد حسين (ع)
ملت اسلام اگر نام حسين را و ياد حسين را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد براى خود، از همه‏ ى موانع و مشكلات عبور خواهد كرد.(9)

جنبه نمادين

اين عزاداريها جنبه‏ ى نمادين دارد، جنبه‏ ى حقيقى هم دارد؛ دلها را نزديك مي كند، معارف را روشن مي كند.(10)

 حقايق حسيني

ارزشهاي اسلامي

مجالس ضد ظلم

پاورقي:

1-بيانات در جمع جانبازان و ايثارگران و خانواده‏هاى شهداى استان فارس13/2/1387

2-همان

3-همان

4-همان

5-بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار اقشار مختلف مردم آذربايجان‏ به مناسبت روز 29بهمن‏28/11/1386

6-ديدار جمعى از اقشار مختلف مردم قم به مناسبت سالروز قيام نوزدهم دي‌ماه‏19/10/1386

7-همان‏

8-همان

9-همان

10-همان

11-همان

12-همان

منبع:edalatkhahi.ir با اندكي تغيير و ويرايش كلمات.

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحيم‌
خوشامد عرض ميكنم به همه‌ى برادران و خواهران، جوانان عزيز قم، روحانيون، طلاب محترم، علماى بزرگوار، كه به اين مناسبت بسيار مهم، بار ديگر فضاى حسينيه‌ى ما را سرشار كرديد از شور و عاطفه و احساس و تعقل. ياد آن خاطره‌ى فراموش‌نشدنى را، نوزدهم دى ماهِ ماندگار در تاريخ را، بار ديگر زنده كرديد. و تشكر ميكنيم از برنامه‌اى كه اجرا شد؛ سرود خوش‌مضمونى كه برادران و خواهران تكرار كرديد و خوانديد.
مسئله‌ى نوزدهم دى و به ياد نگهداشتن اين خاطره، يك مسئله‌ى صرفاً تكرارى يا برخاسته‌ى از عادت نيست؛ يك مسئله‌ى اساسى و اصولى است. همه‌ى مناسبتهاى بزرگ تاريخى ما همين طور است. اولاً نسل جوان و جديد كه مسئوليت جوانانِ آن روز را امروز بر دوش گرفته‌اند، ريشه‌ى تاريخى و سابقه‌ى تاريخى حركت خودشان را با اين يادآورى‌ها ميشناسند، آن را احساس ميكنند؛ ثانياً قدر مجاهدتهائى كه براى رسيدن ملت ايران به امروز تحمل شده است، سختى‌هائى كه تحمل شده، خطرهائى كه مردم با آن سينه به سينه مواجه شده‌اند، دانسته ميشود؛ اينها بيان ميشود، روشن ميشود كه آنچه امروز ملت ايران در اختيار دارند، يك نعمتِ آسان به دست آمده نيست؛ يك حادثه‌ى تصادفى نيست. «رو خطر كن ز كام شير - بايد گفت ز كام گرگ - بجوى». ملت ايران خطر كردند، زحمت كشيدند، جان دادند، در مقابل پليس شقىِ جبارِ رژيم طاغوت ايستادگى كردند، كشته دادند، شهيد دادند، مجروح دادند، تا توانستند اين كاروان عظيمِ مصممِ بااراده را به راه بيندازند و به اينجا برسانند. اين هم نكته‌ى دوم.
 نكته‌ى سوم، درسى است كه ما امروز ميگيريم. جوانهاى عزيز ما آن روز را نديدند؛ نميدانند آن روز چه خبر بود. آنهائى كه درك كردند، ميدانند؛ آن روز ايستادگى در مقابل قدرت ظاهرىِ پر كبكبه و دبدبه‌ى رژيم طاغوت، كار آسانى به نظر نمى‌آمد. اگر به خيلى از اين مصلحت‌انديشانِ اسير ظواهر گفته ميشد كه ملت ايران - به نمونه‌ى مردم قم - ميخواهند در مقابل نظام طاغوت پهلوى بايستند و آن را از بين ببرند، پوزخند ميزدند؛ ميگفتند مگر ميشود؟ اما شد. آن چيزى كه به نظر محال مى‌آمد، هم ممكن شد، هم محقق شد، هم ماندگار شد. اين، درس است.

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم‌
خدا را سپاسگزاريم كه يك نمونه‌اى از آنچه كه در ماجراى بزرگ عاشورا ديده شد، نقل شد براى ما، در دوران ما به وجود آمد؛ مردان و زنان و جوانانى كه به هدف انديشيدند، از جان، از مال، از تعلقات زندگى چشم پوشيدند؛ اين را ما در دوران دفاع مقدس به چشم ديديم و امروز ادامه‌ى آن و بركات آن را داريم مشاهده ميكنيم. تقارن اين ايام با حادثه‌ى عظيم عاشورا درس‌آموز است. هيچ وقت نبايد امت اسلامى و جامعه‌ى اسلامى ماجراى عاشورا را به عنوان يك درس، به عنوان يك عبرت، به عنوان يك پرچم هدايت از نظر دور بدارد. قطعاً اسلام، زنده‌ى به عاشورا و به حسين‌بن‌على (عليه‌السّلام) است. همان طور كه فرمود: «و انا من حسين»؛(1) بنا بر اين معنا، يعنى دين من، ادامه‌ى راه من، به وسيله‌ى حسين (عليه‌السّلام) است. اگر حادثه‌ى عاشورا نبود، اگر اين فداكارى عظيم در تاريخ اسلام پيش نمى‌آمد، اين تجربه، اين درس عملى، به امت اسلامى داده نميشد و يقيناً اسلام دچار انحرافى ميشد از قبيل آنچه كه اديان قبل از اسلام دچار آن شدند و چيزى از حقيقت اسلام، از نورانيت اسلام باقى نميماند. عظمت عاشورا به اين است. البته مصيبت در عاشورا سنگين است، خسارت بزرگ است، جان كسى مثل حسين‌بن‌على (عليه‌السّلام) به همه‌ى آسمان و زمين مى‌ارزد، جانهاى پاك و طيب و طاهر آن اصحاب، آن جوانان، آن اهل‌بيت، قابل مقايسه‌ى با جان هيچ كسْ ديگر نيست؛ اينها در اين ميدان به خاك و خون غلتيدند، فداكارى كردند، فدا شدند، حرم معزز پيغمبر و اميرالمؤمنين به اسارت افتادند؛ اين حوادث خيلى سنگين است، خيلى تلخ است، خيلى سخت است، اما آنچه كه بر تحمل اين حوادث تلخ و سخت مترتب شد، آنچنان  بزرگ است، آنچنان باعظمت و ماندگار است كه تحمل اين حوادث سخت را بر كسى مثل حسين‌بن‌على (عليه‌السّلام) و ياران او و خانواده‌ى او آسان ميكند. اين را بزرگان نقل كرده‌اند، مرحوم حاج ميرزا جواد آقاى ملكى (رضوان الله عليه) در مراقبات - كه حرف ايشان سند است، حجت است - تأكيد ميكنند كه در روز عاشورا هرچه مصيبتها سنگين‌تر ميشد، چهره‌ى حسين‌بن‌على (عليه‌السّلام) برافروخته‌تر، آثار شكفتگى در آن بزرگوار بيشتر آشكار ميشد. اين حقايق پرمغز، پر راز و رمز، اينها بايد دائماً در مقابل چشم ما باشد.

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحيم‌
اميدواريم خداوند متعال شما جوانان عزيز و نهالهاى برومند را مشمول دعاى حضرت مهدى (سلام اللّه عليه و عجّل اللّه فرجه) قرار بدهد. سرود و شعر، زيبا؛ آهنگ، زيبا و پرمغز و پرمضمون و متناسب با آن چيزى بود كه امروز جوان مسلمانِ با عزم و اراده‌ى ايرانى بايد در دل خود، در جان خود داشته باشد. ان‌شاءاللّه موفق باشيد.
 اولاً تبريك عرض كنيم عيد سعيد غدير را، ولادت حضرت هادى (سلام اللّه عليه) را، و روز سيزدهم آبان را كه مظهر چهره‌ى مصمم ملت ايران براى رسيدن به هدفها و ايستادگى در مقابل دشمنان است. غدير حادثه‌ى مهمى است؛ يك حادثه‌ى اصولى است؛ ناظر به توجه اسلام به مهمترين ركن تشكيل نظام اسلامى و جامعه‌ى اسلامى است. يعنى مسئله‌ى امامت و مسئله‌ى ولايت و زنده نگهداشتن غدير، به يك معنا زنده نگهداشتن اسلام است. مسئله فقط مسئله‌ى شيعه و معتقدين به ولايت اميرالمؤمنين (عليه‌السّلام) نيست. اگر ما مردم شيعه و مدعى پيروى از اميرالمؤمنين حقيقت غدير را درست تبيين كنيم، هم خودمان درك كنيم، هم به ديگران معرفى كنيم، خود مسئله‌ى غدير ميتواند وحدت‌آفرين باشد. بحث اعتقاد قلبى و اتصال يك نحله‌ى دينى و مذهبى به يك اصل اعتقادى، يك بحث است؛ شناخت مسئله، بحث ديگرى است. اسلام عالى‌ترين مسئله در باب تشكيل جامعه‌ى اسلامى و نظام اسلامى و دنياى اسلامى را در مسئله‌ى غدير متجلى كرده است. اميدواريم كه ما به معناى واقعى كلمه، به دنبال مفهوم و مضمون و معناى حقيقى غدير و ولايت باشيم؛ كه اين را شما جوانها بايد در ذهنتان داشته باشيد و ان‌شاءاللّه در طول زندگى دنبال كنيد.

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم‌
 و الحمد لله ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على نبيّنا و حبيب قلوبنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين الأطهرين المنتجبين.
 خداى متعال را سپاسگزاريم كه اين توفيق را داد كه در طول چند روز، با قشرهاى مختلف مردم عزيز اين استانِ پرخير و بركت، ديدارهاى صميمى و سرشار از لطف و صفا و محبت داشته باشيم. اين جلسه‌ى امروز مجموعه‌اى از خدمتگزاران مردم در اين استان عزيز هستند، و همچنين نمايندگان قشرهاى گوناگون كه در اين استان فعالند. بنابراين، اين جمع، جمع بسيار مغتنمى است.
 مطالبى كه دوستان در اينجا بيان كردند، هر كدام از جهتى مطالب جالب و قابل توجهى بود. آنچه كه ما ميخواهيم عرض كنيم، دو سه نكته‌ى تأثيرگذار است؛ كه اگر همه‌ى ما به اين نكات توجه كنيم، شايد ان‌شاءالله براى آينده‌ى استان داراى خير باشد.
 نكته‌ى اول اين است كه نفس خدمتگزارى براى آحاد مردم، يك نعمت الهى است؛ يك موهبت است؛ حالا چه خدمتگزارى در مجموعه‌هاى رسمى باشد - مثل همين مسئوليتهائى كه دوستان و برادران و مديران در استان دارند - و چه در قالبهاى رسمى نباشد؛ مثل خدمت به دين مردم، خدمت به فرهنگ مردم، خدمت به پيشرفت علمى مردم، خدمت به تقسيم و توزيع درست ارزاق بين مردم، برآوردن حوائج گوناگون، به هر شكلى كه باشد. بنابراين نفس توفيق خدمتگزارى، يك نعمت است؛ اين نعمت را بايد شكرگزارى كرد.

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم‌
و الحمد لله ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين الأطهرين المنتجبين الهداة المهديّين المعصومين المكرّمين سيّما بقيّةالله فى الأرضين.
 جمع بسيجيان عزيز استان، با چهره‌ى نورانى بسيجى و دلهاى ان‌شاءالله نورانى‌تر، فضاى جلسه‌ى صميمى ما را نورانى كرده است. فضا، فضاى معنويت و صميميت و محبت و خلوص، مثل همه‌ى مجموعه‌هاى بسيجى و فعاليتهاى بسيجى است.
 برنامه‌هائى كه اجرا شد، برنامه‌هاى بسيار خوبى بود. اين برنامه‌ى ورزش محلى يقيناً بر بسيارى از كارهاى تقليدى ترجيح دارد؛ ورزش پهلوانى است و سرشار از سنتهاى ايرانى و اسلامى است. اين نكات را بايد هميشه به ياد داشته باشيم كه آنچه متعلق به ما و مربوط به خود ماست، با عقايد ما، با ايمان ما آميخته است؛ آنچه وارداتى است، اگر بخواهيم شكل ايمانى و اسلامى و ايرانى به آن بدهيم، بايد اين عناصر را در آن تزريق كنيم. آنچه مربوط به خود ماست، به طور طبيعى پيكره‌ى آن، پيكره‌ى دينى و ايمانى است. جمع «حلقه‌هاى صالحين» هم اقدام بسيار خوبى است، كه نمايشى از آن در اينجا ارائه شد. سرودى هم كه اين برادران عزيزِ سرودخوان اجرا كردند، بسيار خوب بود؛ هم مضمون، هم اجرا بسيار خوب و جالب بود. البته توجه داريد، من هم تأكيد ميكنم؛ وقتى ميگوئيد «يا سيدى، يا مولا»، حتماً وجود مقدس امام زمان (سلام الله عليه) در نظر باشد.

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحيم‌
 و الحمد للّه ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين الأطهرين المنتجبين الهداة المهديّين المعصومين المكرّمين سيّما بقيّةاللّه فى الأرضين.
 خداوند متعال را سپاسگزارم كه به اين بنده‌ى حقير توفيق عنايت كرد كه با شما مردم باايمان و عزيز و خونگرم شيروان بتوانم در اين جمع پرشور و صميمى ملاقات كنم. خاطره‌ى ما از شهر شما، از مردم شما، خاطره‌ى خوبى است. در دوران امتحانهاى دشوار و بزرگ، شهر شيروان از جمله‌ى مناطقى است كه امتحان خوبى داده است و نام نيكى از خود به يادگار گذاشته است. علاوه بر صدها شهيد و جانباز كه در دوران دفاع مقدس، مردم عزيز شيروان و حومه‌ى آن تقديم كردند، نام هفت سردار در ميان شهيدان اين ديار وجود دارد. تربيت سرداران و فرستادن آنها براى مديريت صحنه‌هاى دشوار و سپس شهادت آنها، حوادثى نيست كه در گذر تاريخ بشود آنها را فراموش كرد. امروز هم چند هزار بسيجى در اين شهر حضور دارند، هيئتهاى مذهبىِ فعال در اين شهرستان حضور دارند، نخبگان فرهنگى و ورزشى در اين شهر حضور دارند. اينها نشان‌دهنده و تنظيم‌كننده‌ى شناسنامه‌ى هر منطقه‌اى از مناطق كشور است. جوانهاى عزيز ما - چه در اين شهرستان، و چه در ساير شهرستانهاى اين استان - بايد به خاطر موفقيتها به خود ببالند و خود را براى كارهاى بزرگ در آينده آماده كنند.

بسم‌ الله الرّحمن‌ الرّحيم‌
 و الحمد للّه ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله    الأطيبين الأطهرين المنتجبين سيّما بقيّةاللّه فى الأرضين.
 جلسه، يك جلسه‌ى كاملاً جوان، با همه‌ى ويژگى‌هاى مثبت جوانى است. اميد هم به شما جوانهاست؛ هم براى امروز، و هم بيشتر براى آينده. مطالبى كه اين جوانان عزيز در اينجا بيان كردند، با دقت آنها را گوش كردم. قضاوت من در مورد اين بيانات اين است كه بسيار خوب بود. اين، همان نظر قبلى بنده را در مورد تعالى سطح فكر و انديشه در اين استان تأييد ميكند. در اين چند روز، هر جا كسانى از اين استان - از جوانان، از خانواده‌هاى شهدا، از معلمان و اساتيد - در اينجا بياناتى كردند، لحظه لحظه‌ى گفته‌هاى آنها براى بنده شادى‌آفرين و خرسند كننده بود. اين نشان‌دهنده‌ى اين است كه بحمداللّه شهر بجنورد و استان خراسان شمالى از سطح راقىِ فكر و فرهنگ برخوردار است؛ اين را بايد حفظ كنيد، و بايد اين تعالى را روزبه‌روز افزايش دهيد؛ و البته ما هم - هم بنده، هم ديگر مسئولين - وظيفه داريم كه از اين نعمت بزرگ خداداد، به شكل درستى به نفع انقلاب و به نفع نظام استفاده كنيم؛ كه اميدوارم اين توفيق نصيب ما شود.

 بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم‌
 الحمد لله ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين الأطهرين المنتجبين سيّما بقيّةالله فى الأرضين.
 مجلس امروز ما بسيار مجلس نورانى و بامعنويتى است. علاوه بر اينكه جمع عزيز خانواده‌هاى شهدا، پدران، مادران، همسران، فرزندان و ديگر وابستگان شهدا در هر جائى كه اجتماع ميكنند، از خود طراوت انقلاب و نشاط جهاد و ايستادگى را در فضا ميپراكنند - كه اين مربوط به همه‌ى اجتماعاتى است كه ما با خانواده‌هاى عزيز شهدا داريم - امروز اين جلسه تا اين لحظه، جلسه‌ى بسيار پرمغزى بود. بياناتى كه ايراد كردند، شعرهائى كه خواندند، داراى نكات عميق و باارزشى بود. بنده با دقت گوش فرادادم؛ آنچه را كه عزيزان بيان كردند، در نگاه نقادانه، مطالب بسيار باارزشى يافتم؛ كه ذهن و دل خود اين حقير هم به برخى از اين مطالب متوجه و درگير است.
 اول، يك جمله عرض بكنيم درباره‌ى شهداى عزيز اين استان. با بعضى از اين شهدا، بنده از نزديك آشنائى داشتم؛ بسيارى را هم در شرح حالشان و روايتهائى كه از زندگى آنهاست، شناخته‌ام. در اين جهت هم استان شما يكى از استانهاى برجسته است. اين استان با منطقه‌ى جنگ و درگيرى فاصله‌ى زيادى دارد؛ اما از اولين روزهاى پيروزى انقلاب، جوانان اين منطقه وارد عرصه‌ى جهاد فى‌سبيل‌الله شدند. بعد از دوران شهادتها هم سلسله‌ى مجاهدت در راه خدا كه منتهى به شهادت فى‌سبيل‌الله شود، متوقف نماند. شهيد اخيرِ عزيزِ اين منطقه، شهيد رجبعلى محمدزاده، اجر مجاهدتهاى دوران دفاع مقدس را، ايستادگى‌هاى در آن عرصه‌هاى دشوار را، در سالهاى بعد، از خداى متعال دريافت كرد و خداى متعال پرونده‌ى او را كامل كرد؛ شهيد خدمت و شهيد وحدت. اينها ارزشهاى يك منطقه‌ى زيستى انسانهاى مؤمن است؛ اينها ارزشهاى يك استان و يك شهر است.

 بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم‌
 الحمد لله ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين الأطهرين المنتجبين الهداة المهديّين المعصومين المكرّمين سيّما بقيّةالله فى الأرضين.
 بسيار خرسندم كه اين توفيق به دست آمد كه با شما مردم عزيزِ شهر كهن اسفراين در اين سفر ديدار و ملاقات كنم. اصل مسئله، ديدار با شما مردم و اظهار ارادت و اخلاص به شما و قدردانى و تشكر از حضور گرم و پرشور شما در طول سالهاى انقلاب است. البته اين سفرها بايد به حول و قوه‌ى الهى بتواند برخى مشكلات عمده‌ى اين مناطق را با همت مسئولان برطرف كند. مشكلات وجود دارد؛ به توفيق الهى، همت و اراده‌ى اصلاح هم وجود دارد؛ ظرفيت پيشرفت و اصلاح هم بحمدالله موجود است.
 آنچه كه در مورد اين شهر تاريخى و كهن، خوب است كه در ذهن ما، بخصوص در ذهن جوانهاى عزيز اين شهر باشد، اين است كه اين شهر در طول تاريخ، خاستگاه بزرگان علمى و فرهنگى و سياسىِ متعددى بوده است. در طول تاريخ، ادبا و شعرا و فقها و صاحبان تفكر و انديشه از اين شهر برخاسته‌اند و نام «اسفراينى» در ميان بزرگان تاريخ ما، نام مكررى است. امروز هم شهر اسفراين با استعداد طبيعى و انسانىِ خود ميتواند خاستگاه بزرگان و انديشمندانى باشد كه كشور به آنها افتخار كند و آينده‌ى كشور در دست تدبير و انديشه و تفكر آنها قرار گيرد. شما جوانان عزيز اين شهر - پسران و دختران - در هر بخشى مشغول كار يا تحصيل هستيد، بايد به اين آينده نگاه كنيد، به آن اميد بورزيد؛ و با اين ذخيره‌ى انسانى و با اين ميراث كهن، اين آينده، آينده‌ى ممكنى براى اين شهر است.
 

بسم‌‌‌ الله‌‌‌ الرّحمن‌‌‌ الرّحيم‌‌‌
 الحمد لله ربّ العالمين و الصّلاة على رسول‌‌‌الله و على ءاله الأطياب الأطهار.
 بسيار برنامه‌‌‌ى شيرين و معنوى اجرا شد به وسيله‌‌‌ى شما جوانان عزيز. دلهاى پاكيزه و شاداب جوان در هر عرصه‌‌‌اى از عرصه‌‌‌ها - چه معنوى، چه دنيائى - وقتى وارد ميشود، معنويت و شور و نشاط معنوى را در فضا ميپراكند. تلاوت بسيار خوبى هم جوان عزيز ديگر ما اجرا كردند. خدا را سپاسگزاريم كه در جمع شما عزيزان و جوانان، از ارتش، سپاه، نيروى انتظامى و بسيج، در اين منطقه‌‌‌ى مهم و حساس كشور حضور پيدا كرده‌‌‌ايم.
 مسئوليت نيروهاى مسلح در اين منطقه هم مثل همه‌‌‌ى مناطق كشور، مسئوليتهاى خطير و تعيين‌‌‌كننده است. در هر كشورى و ميان هر ملتى، نيروهاى مسلحِ قدرتمند و باانتظام و پرورش‌‌‌يافته، از طرفى مايه‌‌‌ى امنيت خاطر آن ملت است، و از طرفى مصونيت‌‌‌ساز و امنيت‌‌‌ساز در مقابل بيگانگانى است كه هوسهاى تجاوزكارانه‌‌‌ى آنها، آنها را به دست‌‌‌اندازى به اين سو و آن سو وادار ميكند. وقتى يك ملت پنجه‌‌‌هاى فولادين و بازوهاى قدرتمند خود را در لباس نيروهاى مسلح به رخ ديگران كشيد، توهّم و خيال دست‌‌‌اندازى نسبت به آن كشور تضعيف ميشود و دشمن حساب كار خود را ميكند.
 شما جوانان عزيز ميدانيد و بدانيد؛ در دنيا صرفه و صلاح سلطه‌‌‌گران و متجاوزان، جنگ‌‌‌افروزى است. جنگ‌‌‌افروزى يكى از كارهائى است كه از ديرباز كار متعارف و معمول قدرتمندان و سلطه‌‌‌گران و متجاوزان به حدود ملتهاى ديگر بوده است و در دوران ما - يعنى دوران معاصر پيشرفت تمدن مادى - به خاطر فروش سلاح و رونق گرفتن صنايع وابسته‌‌‌ى به سرمايه‌‌‌داران، اين انگيزه مضاعف شده است. قدرتمندان، چه سياسيون، چه سرمايه‌‌‌دارانى كه پشت سر كارخانجات اسلحه‌‌‌سازى دنيا هستند، فكرشان ايجاد جنگ و ناآرامى است؛ تحميل بحران به ملتها و كشورهاست. آنچه ميتواند اين انگيزه را قبل از بروز و ظهور آن ضعيف كند يا از بين ببرد، آمادگى ملتهاست؛ كه اين آمادگى، هم در صورت و شكل آمادگىِ عمومى ملت، و هم در شكل حضور نيروهاى مسلح تأمين ميشود

بسم‌ اللَّه‌ الرّحمن‌ الرّحيم‌
 بسيار جلسه‌ى باشكوه و باعظمتى است؛ هم از لحاظ ظاهر، و هم از لحاظ معنا. تعداد عظيم معلمان اين استان - معلمان آموزش و پرورش و معلمان دانشگاه - چشم را پر ميكند، دل را شاد ميكند. سخنانى كه اينجا گفته شد، بسيارى از آنها سنجيده، حرفه‌اى و كاملاً كارشناسى بود. انسان لذت ميبرد از اين كه مشاهده كند در اين استان - كه يقيناً از لحاظ جنبه‌هاى مادى و امكانات، جزو استانهاى فقير كشور محسوب ميشود؛ با اينكه از لحاظ استعداد و طبيعت، بسيار غنى است - اين همه فكر خوب، انديشه‌ى روشن، سخنِ سنجيده و كارشناسى شده وجود دارد. شما برادران و خواهران عزيز مطمئن باشيد كه اين جلسه براى اين حقير يك هديه‌ى الهى بود و بنده را از خداى متعال بسيار متشكر كرد كه شما را اينجا ديديم و اين سخنان خوب را شنيديم.
 آنچه كه در پيشنهادهاى دوستان وجود داشت، بعضى البته مربوط به دستگاههاى اجرائى و مسئولان بخشهاى مختلف است، كه معمول ما اين است كه اين پيشنهادها را به دستگاهها منتقل ميكنيم، خود ما نسبت به اينها اقدامى نداريم؛ ليكن بعضى از اين پيشنهادها، پيشنهادهاى بنيانى است. آنچه كه آن خانمِ معلم فرمودند، بسيار درست، بسيار سنجيده و منطقى بود؛ همچنين برخى ديگر از پيشنهادهائى كه اينجا گفته شد - كه من يادداشت كردم - همه‌اش در خور اين است كه رويش مطالعه شود، فكر شود، كار شود. از خداى متعال ميخواهيم كه اين توفيق را به ما بدهد تا بتوانيم از اين محصول فكرى شما ان‌شاءاللَّه استفاده كنيم و به قدر توان و ظرفيت و توفيقى كه خدا به ما عنايت ميكند، از آن در بخشى از مديريت جامعه - كه حالا به ما مربوط ميشود - ان‌شاءاللَّه استفاده كنيم.

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحيم‌
 الحمد للّه ربّ العالمين والصّلاة والسّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين الأطهرين المنتجبين الهداة المهديّين سيّما بقيّةاللّه فى الأرضين.
 يكى از جلساتى كه در سفرهاى ما براى بنده شيرين و دلپذير است، جلسه‌ى با روحانيون و علما و فضلا و طلاب جوان است. دلائل اين احساس هم از نظر من روشن است و يكى دو تا هم نيست. اگر كسى فلسفه‌ى روحانيت را بداند، و اگر كسى در دل حوزه‌ها با اين طلاب جوان حشر و نشر داشته باشد، خوب تشخيص ميدهد كه چرا كسى مثل بنده در سنين دهه‌ى هفتاد عمر، از جوانان طلبه و آغاز راه واردشده روحيه ميگيرم و احساس نشاط ميكنم. خوشبختانه در دوره‌ى بعد از انقلاب، طلاب شامل خواهران هم هستند. دختران دانشجو، پسران دانشجو، دانشجويان علوم دينى، طلاب، آماده‌سازان خويش براى حضور در نقاط حساس جبهه‌هاى مقدم و حساس دين‌اند. روحانيت اين است.
 خب، امشب هم ما تا آنجائى كه حال و توان اجازه بدهد، با شما عرايضى را عرض ميكنيم؛ با اميد فراوان به اينكه ان‌شاءاللّه اين حرفها در دلهاى پاك و نورانى شما اثر بگذارد و آن تحول و حركت و تكميلى كه اين مسير نياز دارد، با همت شماها، با خواست شماها و با اراده‌ى مسئولان محترم حوزه‌ها تحقق پيدا كند.
 اولاً عرض بكنيم؛ اين منطقه‌ى بجنورد، يعنى منطقه‌اى كه امروز «خراسان شمالى» ناميده ميشود، از فاروج بگيريد تا نزديك مرز گلستان و جنگل گلستان - شرقى و غربى و شمال و جنوبى هم كه معلوم است - يك منطقه‌ى استعدادخيز است. نميخواهيم مبالغه كنيم از لحاظ كثرت علمائى كه از اين منطقه برخاستند و آنها را با بعضى از شهرهائى كه عالمان زيادى داشتند، مقايسه كنيم؛ اما ميخواهيم عرض كنيم علمائى كه ما شناختيم كه از اين منطقه برخاستند، بسيارى‌شان جزو برجستگان استعداد بودند.

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحيم‌
الحمد للّه ربّ العالمين و الصّلاة و السّلام على سيّدنا و حبيبنا ابى‌القاسم المصطفى محمّد و على ءاله الأطيبين    الأطهرين و صحبه المنتجبين و السّلام على عباد اللّه الصّالحين.
اللّهمّ صلّ على علىّ‌بن‌موسى‌الرّضا المرتضى الامام التّقىّ النّقىّ و حجّتك على من فوق الأرض و من تحت الثّرى الصّدّيق الشّهيد صلاة كثيرة تامّة نامية زاكية متواصلة مترادفة كأفضل ما صلّيت على احد من عبادك و اوليائك.
خداوند را سپاس - از صميم قلب عرض ميكنم - كه ديدار با شما مردم عزيز استان خراسان شمالى، كه شهر شما و استان شما معروف است به باب‌الرضا، در روز زيارتىِ مخصوص امام رضا اتفاق افتاد. اگرچه ما امروز توفيق نداريم كه از نزديك در حرم مطهر امام هشتم باشيم، اما از اين منطقه كه متعلق به آن حضرت است، عرض سلام كرديم و ميكنيم.
 اين منطقه كه امروز به نام «خراسان شمالى» شناخته ميشود، يكى از مناطق مهم خراسان است؛ هم از جهت موقعيت جغرافيائى و طبيعى، و هم از جهت خصوصيات مردمى و انسانى و فرهنگها و خلقيات و رفتار. اين خصوصيات را از ديرباز در مردم اين منطقه‌ى مهم و حساس شناخته‌ايم؛ استانى با طبيعت زيبا، با منابع طبيعى غنى و متنوع، با عمق و غناى فرهنگىِ كاملاً برجسته و ممتاز، با استعداد فراوان كشاورزى و دامى و ساير فعاليتهاى مربوط به منطقه، با جاذبه‌هاى گردشگرىِ متأسفانه ناشناخته - كه بسيارى از مردم كشور هنوز جاذبه‌هاى گردشگرى اين منطقه را درست نميشناسند - و يكى از برترين خصوصيات، عبور ساليانه‌ى ميليونها مردم مسافرِ مشتاق بارگاه على‌بن‌موسى‌الرضا (عليه ءالاف التّحيّة و الثّناء). با اين خصوصيات جغرافيائى و منطقه‌اى، منطقه‌ى خراسان شمالى داراى موقعيت حساسى است. ليكن از اينها مهمتر، خصوصيات مردمى است. مردمِ اينجا را از ديرباز با شور و نشاط و سرزندگى در همه‌ى ميدانها شناخته‌ايم. در همه‌ى عرصه‌هائى كه حضور مردم در آن عرصه‌ها آشكار است، مردم استان خراسان شمالى را، مردم بجنورد را، و ديگر مناطق اين استان را با سرزندگى، با نشاط و آماده‌به‌كارى شناختيم؛ همه جا هم اين را نشان دادند.
 همين جا من از حضور امروز مردم در خيابانها، هم تشكر ميكنم - كه همين نشاط و سرزندگى و حضور و آمادگى، در حركت مردم در اين يك ساعت و نيم دو ساعتى كه ما در خيابان بوديم، محسوس بود؛ اين را از ديرباز در اين مردم شناخته‌ايم - هم عذرخواهى ميكنم. جوانهاى عزيز در خيابان آنچنان تراكمى را ايجاد كرده بودند كه حقيقتاً من كه داخل خودرو نشسته بودم، نگران ميشدم از فشارى كه بر اين مردم عزيز وارد مى‌آمد. بالاخره، هم متشكريم، هم عذرخواه.